Wykonawcą dwuczęściowego koncertu był pochodzący z Bochni pianista młodego pokolenia Kacper Dębosz. Spod jego palców wypłynęły nie tylko wybitne kompozycje tytułowego Chopina, ale również utwory Johanna Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta i Ferenca Liszta. Słowo wstępne o muzyce wygłosił znany włoszakowickiej publiczności prelegent i działacz muzyczny z Wrocławia Juliusz Adamowski (prezes TiFL). Na zakończenie obaj panowie otrzymali kwiaty oraz owacje na stojąco od publiczności.
Prawdziwa muzyczna uczta została sfinansowana przez Gminny Ośrodek Kultury we Włoszakowicach, którego dyrektor – Paweł Borowiec – oficjalnie otworzył koncert.
A.A.
***
Kacper Dębosz urodził się 14 listopada 2001 r. w Krakowie. Edukację muzyczną rozpoczął w PSM I stopnia im. prof. J. Żurawlewa w Bochni, a następnie kontynuował w PSM II stopnia im. W. Żeleńskiego w Krakowie w klasie prof. Stefana Wojtasa, którą ukończył z wyróżnieniem w 2020 r. Po ukończeniu w lipcu br. studiów licencjackich w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie prof. Zbigniewa Faryniarza został przyjęty na I rok studiów magisterskich w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie do klasy fortepianu prof. Piotra Palecznego. Jest laureatem licznych przesłuchań i konkursów pianistycznych. W 2015 r. uczestniczył w Sesji Naukowej „Bela Bartók – kompozytor, pianista, człowiek” zorganizowanej przez Katedrę Fortepianu AM w Krakowie, wykonując utwory kompozytora. W 2019 r. wziął udział w III edycji programu „Muzyka Naszych Czasów”, organizowanego przez Międzynarodowe Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. W 2022 r. wystąpił na Festiwalu Studentów Klas Fortepianu Polskich Wyższych Uczelni Muzycznych z okazji jubileuszu 90. urodzin Adama Harasiewicza w Rzeszowie. Jest także laureatem m.in. II miejsca na VI Ogólnopolskim Konkursie z Literatury Muzycznej „Muzyczne Pory Roku” (2017) oraz I miejsca XLIII na Olimpiadzie Artystycznej w sekcji historii muzyki (2019). Doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem: Alfreda Brendla, Lidii Grychtołówny, Michaiła Woskresieńskiego, Natalii Trull, Anny Malikovej, Tamasa Ungara, Very Nosiny, Andrzeja Jasińskiego, Edwarda Wolanina, Zofii Antes, Wojciecha Świtały, Andrzeja Pikula, Mariana Miki, Olgi Łazarskiej i Marioli Cieniawy podczas wielu kursów i lekcji mistrzowskich.
Juliusz Adamowski – pianista, pedagog, prelegent i działacz muzyczny, absolwent Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (po studiach pianistycznych pod kierunkiem profesora Włodzimierza Obidowicza). Blisko 70-letnią aktywność artystyczną ukierunkowaną głównie na upowszechnianie muzyki łączył przez 42 lata (1960-2002) z kilkukierunkową pracą dydaktyczną w macierzystej uczelni. Jego dorobek artystyczny obejmuje blisko 250 recitali i półrecitali fortepianowych, kilka tysięcy koncertów umuzykalniających oraz autorstwo lub współautorstwo kilkuset programów słowno-muzycznych, w których brał udział jako pianista i prelegent (sześć z nich zostało zaprezentowanych na Międzynarodowych Festiwalach Chopinowskich w Dusznikach Zdroju). Jako pianista występował też w programach PR i TVP. Jest autorem m.in. podręcznika „Gra a vista na fortepianie”, kilkunastu obszernych opracowań z zakresów dydaktyki i publicystyki muzycznej oraz dokumentacji życia muzycznego na Dolnym Śląsku. Był jurorem międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów pianistycznych oraz współinicjatorem i organizatorem 46 kursów i konkursów pianistycznych. Posiada znaczący dorobek w zakresie ok. 65-letniej aktywności społecznej (m.in. w Stowarzyszeniu Polskich Artystów Muzyków, Związku Zawodowym Pracowników Kultury i Sztuki, Dolnośląskim Towarzystwie Muzycznym i macierzystej Akademii Muzycznej). Jest współinicjatorem powstania w 1989 r. Towarzystwa im. Ferenca Liszta, gdzie od 34 lat nieodpłatnie pełni funkcję prezesa oraz organizuje i realizuje działalność koncertową (w której wzięło udział m.in. 401 pianistów z 33 krajów). W latach 1990-2020 również nieodpłatnie wykonał około 550 strojeń fortepianów przed koncertami TiFL (jest rzeczoznawcą w zakresie fortepianów i pianin). Otrzymał wysokie polskie odznaczenia państwowe (m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodę Muzyczną Wrocławia, Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”), a władze węgierskie uhonorowały go Medalem „Pro Cultura Hungarica”.
Oprac. Towarzystwo im. Ferenca Liszta
